توکن های عرضه اولیه STO چیست و آیا جایگزین بورس می شود؟
با رشد روزافزون صنعت بلاک چین و همه گیری آن، کم کم شاهد شکل گیری خیلی از مسائل مالی و سرمایه گذاری مختلفی هستیم که جهت جاگزینی با نمونه های سنتی خودشان به وجود آمده اند. یکی از این موارد توکن های اوراق بهادار STO هستند که در این مقاله ضمن پاسخ به سوال STO چیست تفاوت آن با سهام های بازار بورس سنتی را بررسی می نماییم.
STO چیست؟
قبلاً در مقاله “اعتبار سنجی توکن های عرضه اولیه چگونه است؟” با دو نوع توکن ICO و IEO آشنا شدیم. نقطه مشترک بین این دو توکن در این است که اعتبار سنجی آنها صرفاً بر اساس نوع فعالیت کمپانی ها یا اشخاص پشت آن می باشند. اما در توکن های عرضه اولیه STO داستان کمی متفاوت است. در STO که در واقع مخفف (Security Token Offering) بوده، بر اساس املاک و مستقلات کمپانی ارزش گذاری می شود.
سرمایه گذاری در این روش (که دقیقاً مشابه سیستم سهام بورس است) بدین معناست که در واقع توکن ها حکم اوراق بهادار را داشته و ما با خرید آنها در سرمایه اصلی کمپانی که شامل تمامی املاک و سخت افزارهای تحت مالکیت آنها می باشد، شریک می شویم. این ارزش گذاری توسط سیستم های قضایی با احتساب دارایی های کمپانی صورت می گیرد.
و اما چه خصوصیاتی STO را نسبت به IPO یا همان سهام های عرضه اولیه بورس متمایز می کند؟
اولین مورد هزینه کمتر و ثبت راحت تر آنان است. شما برای ورود به بورس دولتی هزینه های بانکی فراوانی را خواهید پرداخت که در STO این هزینه ها به طرز چشمگیری کاهش می یابند. جدا از هزینه، مقررات مخصوص به بورس بسیار پیچیده تر و سختگیرانه تر از قوانین STO بوده و همین موضوع باعث استقبال بسیاری از شرکت ها از این پدیده جدید شده است.
دومین تفاوت، در نحوه فروش توکن ها است. در بازار بورس شما از طریق کارگزاری ها با دریافت کد بورسی و پس از درگیری های قانونی فراوان دیگر می توانید سهام مورد نظر خود را خریداری نمایید. ولی برای تهیه یک اوراق بهادار مبتنی بر بلاکچین، عرضه و خرید بسیار آسان تر و با نظارت خود کمپانی صورت می گیرد.
موضع قانونی دولت ها درمورد STO چیست؟
از آنجا که ماهیت کسب و کارها و امور مالی وابسته به بلاکچین به صورت غیرمتمرکز و خود ساخته بوده و در اکثر مواقع خارج از دسترسی دولت می باشد، بسیاری از دولت ها مانند چین، هند، کره جنوبی، مراکش و پاکستان STO را به رسمیت نشناخته و به شرکت هت اجازه ثبت توکن های اوراق بهادار را نمی دهند.
همچنین در برخی کشورها مانند ایران هنوز قوانین مشخصی برای STO ها تعیین نشده و در نتیجه شرکت ها نمی توانند با این روش جذب سرمایه کنند. اما در بسیاری از کشور های توسعه یافته مانند بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، قوانینی در این خصوص وضع شده و شرکت های کوچک و بزرگ می توانند با استفاده از این روش سرمایه اولیه مورد نیاز خود را تهیه کنند.
توکن های عرضه اولیه STO نسبت به توکن های ICO و IEO از پشتوانه و اعتبار بیشتری برخوردار بوده و قابل اعتماد تر بوده و جزئی از محدود پروژه های صنعت مالی بلاکچین هستند که تحت نظارت سیستم های دولتی و قضایی قرار گرفته اند. از آنجایی که ماهیت و سیستم کارکرد این توکن ها به شدت شبیه به سهام های بورس است، در تئوری توانایی این را دارند جایگزین بورس سنتی شود.
البته این موضوع مستلزم عمومی تر شدن صنعت بلاکچین و استقبال بیشتر مردم جهان از آن می باشد.
